Cardiologie

Met het ouder worden, stijgt ook de kans op een hartruis.

Bij honden komt dit meer voor dan bij katten. Tijdens de jaarlijkse controle, wordt er altijd naar het hart geluisterd, om te controleren op een hartruis. Soms is een hartruis al vanaf de geboorte aanwezig, een aangeboren aandoening, en soms ontwikkelt de hond of kat deze met het ouder worden. De opvolging en behandeling van hartpatiënten wordt verzorgd door dierenarts Andrea Raming.

Een hartruis is een werveling van het bloed door een vernauwing van een bloedvat of een slecht werkende hartklep. Voor het juist inschatten van de risico’s, is het belangrijk dat we weten waar de hartruis vandaan komt. We kunnen hiervoor een (doppler) echocardiografie maken, dit is een echo van het hart om de werking van kleppen en bloedvaten te controleren. Eventueel kan ook een ECG  (ElectroCardioGram)gemaakt worden. Hoe meer informatie er is over een hart, hoe beter de risico’s kunnen worden ingeschat.

Een hartruis is vaak een aanwijzing dat een hart niet optimaal functioneert.

In sommige gevallen is dit een stabiel proces, maar in veel gevallen wordt dit progressief erger. Uit onderzoeken blijkt dat het belangrijk is, om op tijd te beginnen met medicatie. Hierdoor blijft de kwaliteit van leven langer hoog. Om te bepalen wanneer we moeten starten met medicatie om het hart te ondersteunen, is onderzoek nodig. Dit bestaat in eerste instantie uit een auscultatie van het hart en eventueel een röntgenfoto of doppler-echo of ECG. Per diersoort en ras zijn er andere problemen die kunnen voorkomen.